بالم لب چیست؟

بالم لب یا شامپوی لب ماده ای مومی مانند است که به صورت موضعی بر روی لب ها قرار می گیرد تا لب ها را مرطوب و تسکین دهد ، ورم های گوشه ای ، ورم دهان یا زخم های سرد را برطرف کند. مومیایی کننده لب اغلب حاوی موم یا موم کارناوبا ، کافور ، الکل استیل ، لانولین ، پارافین و بنزین و سایر مواد تشکیل دهنده است. برخی از انواع شامل رنگ ، طعم ، عطر ، فنل ، اسید سالیسیلیک و ضد آفتاب هستند.
هدف اصلی از بالم لب ایجاد لایه ای مسدود کننده روی سطح لب است تا رطوبت لب ها را ببندد و آنها را از قرار گرفتن در معرض خارجی محافظت کند. هوای خشک ، درجه حرارت سرد و باد همگی با جلب رطوبت از بدن اثر خشکی دارند. لب ها به دلیل نازک بودن پوست بسیار آسیب پذیر هستند و بنابراین اغلب اولین کسانی هستند که علائم خشکی را نشان می دهند. مواد مسدود کننده مانند موم و ژله نفتی از افت رطوبت جلوگیری کرده و راحتی لب را حفظ می کنند در حالی که طعم دهنده ها ، رنگ دهنده ها ، ضد آفتاب ها و داروهای مختلف می توانند مزایای خاص و ویژه ای را به همراه داشته باشند.

مومیایی کردن لب را می توان در جایی که انگشت برای استفاده از آن روی لب ها استفاده می شود یا در لوله ای به سبک رژ لب که می توان مستقیماً از آن استفاده کرد ، استفاده کرد.

بالم لب برای اولین بار در دهه 1880 توسط چارلز براون فلیت ، [1]  به بازار عرضه شد ، گرچه ریشه آن را می توان در جرم گوش جستجو کرد. [2] بیش از 40 سال قبل از معرفی تجاری مرهم لب توسط Fleet ، لیدیا ماریا چایلد در کتاب بسیار محبوب خود ، زن خانه دار اقتصادی آمریکایی ، استفاده از موم گوش را به عنوان درمانی برای ترک خوردن لب ها توصیه کرد. کودک مشاهده کرد که: "کسانی که با لب ترک خورده مشکل دارند ، در صورت عدم موفقیت دیگران ، این درمان جرم گوش را موفق می دانند. این یکی از انواع درمان هایی است که به احتمال زیاد مورد خندیدن قرار می گیرد ؛ اما من می دانم که این محصول بسیار مفید بوده است نتایج."

برخی از پزشکان اظهار داشته اند که انواع خاصی از بالم لب می تواند اعتیاد آور باشد یا حاوی موادی باشد که در واقع باعث خشک شدن می شود. [4] تولیدکنندگان بالم لب در سQالات متداول خود گاهی عنوان می کنند که هیچ چیز اعتیادی در محصولات آنها وجود ندارد یا اینکه همه مواد ذکر شده و مورد تأیید FDA هستند. Snopes ادعا کرد که در Carmex موادی وجود دارد که محرک هستند و نیاز به استفاده مجدد دارند ، مانند شیشه آسیاب شده ، نادرست است

در سال 2015 ، ناظر مصرف کننده آلمانی Stiftung Warentest مواد آرایشی حاوی روغن های معدنی را تجزیه و تحلیل کرد. آنها پس از ایجاد یک روش جدید کشف ، غلظت بالایی از هیدروکربنهای معطر روغن معدنی (MOAH) و حتی پلی رماتیس را در محصولات حاوی روغنهای معدنی با محصولات وازلین حاوی بیشترین MOAH از تمام مواد آرایشی آزمایش شده (تا 9٪) یافتند. [6] سازمان ایمنی غذا در اروپا ، MOAH و polyaromatics را احتمالاً سرطان زا می داند. [6] بر اساس نتایج ، Stiftung Warentest هشدار می دهد که از وازلین یا هر محصولی که بر پایه روغن های معدنی است برای مراقبت از لب استفاده نکنید.

منابع:

1.  "The History of Chapstick - The History of Carmex". About.com. Retrieved 2010-06-30.
2. ^ Schwaab, M; Gurr, A; Neumann, A; Dazert, S; Minovi, A (2011). "Human antimicrobial proteins in ear wax". European Journal of Clinical Microbiology & Infectious Diseases. 30 (8): 997–1004. doi:10.1007/s10096-011-1185-2. PMID 21298458. S2CID 20731975.
3. ^ Lydia Maria Francis Child (1833). The American Frugal Housewife. S.S. & W. Wood. pp. 116.
4. ^ "Avoiding Lip Balm Addiction". CBS. Archived from the original on 26 January 2011. Retrieved 1 October 2011.
5. ^ Lip Balm entry on snopes.com
6. ^ Jump up to:^a b Warentest, Stiftung. "Mineralöle in Kosmetika - Kritische Stoffe in Cremes, Lippenpflegeprodukten und Vaseline - Stiftung Warentest". www.test.de.